HOE COINMERCE SUCCESVOL JONG TALENT MET ERVARING MIXT
Twee twintigers die samen een cryptoplatform beginnen. Het klinkt als een jongensdroom. Voor Nick Smits van Oyen (inmiddels 32) is het een realiteit die-ie zelf heeft gecreëerd met zijn broer Luc (29). Ondertussen is het bedrijf gestegen tot internationale hoogte. Ook dankzij ervaren vakspecialisten, onder leiding van CEO Jaap de Bruijn (43). Want juist door de twee te mixen, ontstond er meer harmonie op de werkvloer. Wij spraken Nick en Jaap erover.
Dit is Coinmerce
Coinmerce is een cryptoplatform, opgericht in 2017 door broers Nick en Luc Smits van Oyen. Het bedrijf heeft het grootste crypto-aanbod van Europese brokers. Je kunt er meer dan 400 verschillende cryptocurrencies kopen, verkopen en bewaren. Of je nu een beginner bent of een ervaren speler. En dat slaat aan. Het platform is in Nederland, Frankrijk en Spanje actief, en weet zo ruim 400.000 traders aan zich te binden.
Zo gezegd, zo gedaan
Het begon allemaal in 2016. Broer Luc Smits van Oyen studeerde bedrijfskunde en verdiepte zich voor een minor in blockchain. Hij zag een nieuwe markt vol potentie, en sleepte Nick al snel mee in z’n enthousiasme. Dat leidde tot de beslissing die hun levens voorgoed veranderde. “We moeten nu in crypto investeren.” Zo gezegd, zo gedaan.
De prijzen gingen op dat moment omhoog, en de broers verdienden wat geld. En dat zagen familie en vrienden ook. “Mensen begonnen ons te bellen. Of we niet voor ze wilden investeren. Dat vonden we maar niks. We wilden niet zomaar geld aannemen van bekenden. Maar, we dachten wel: hier moeten we íets mee doen.” Al snel ontstond het idee voor een platform, waar mensen zélf aan de slag konden met crypto. Met of zonder ervaring en kennis. “Het doel was dat zelfs onze oma in drie klikken bitcoin kon kopen.”
Dat concept werd uiteindelijk Coinmerce. En op hun 25e en 22e stonden Nick en Luc aan het roer van hun eigen bedrijf.
‘Jullie zijn wel vrij jong, hè’
Al in de opstartfase kwamen de eerste hobbels. “Het was lastig om een zakelijke rekening te openen,” vertelt Nick. “We kregen steeds te horen: ‘Jullie zijn wel vrij jong, hè’. Bij sommige financiële platforms werden we zelfs geweigerd, terwijl we ze wél nodig hadden om onze website te bouwen.”
En ze waren zeker niet de enige. “Toen we startten, waren er vijftien tot twintig bedrijven die hetzelfde idee hadden als wij. Allemaal jonge gasten. En iedereen liep tegen hetzelfde probleem aan.” Wat ze misten, was een extra push ervaring.
Daarom richtten Nick en Luc een Raad van Advies op. Een groep senior (lees: oudere) professionals uit de industrie. “Dan kom je toch makkelijker binnen. Iemand uit de bankwereld wordt serieuzer genomen dan een paar jongens van begin 20 die crypto willen pionieren.”
“ALS JE HET MET MIJ WILT DOEN, GEEF JE ME OOK DE SLEUTELS.”
Verandering en knallende ruzies
Al snel begon het platform te groeien en werden de eerste werknemers aangenomen. Stuk voor stuk jonge talenten. “We wilden wel meer ervaren mensen aannemen, maar die durfden het allemaal niet aan. Niemand gaf z’n baan op om bij een cryptobedrijf aan de slag te gaan,” legt Nick uit.
Investeerders hadden ze wel. Eén van hen zag de potentie van Coinmerce, maar vond dat er meer visie bij kon. Daarom droeg hij Jaap aan. Na een carrière bij onder andere ABN AMRO en ING, was-ie op zoek naar iets nieuws. “Ik zag dat het bedrijf tractie kreeg,” vertelt Jaap. “Steeds meer klanten, maar eigenlijk geen concept. Iedereen wilde wel heel graag, maar ze wisten niet welke kant ze op moesten. Dat kon ik mooi aanvullen. Wat dat betreft was het een goede match.”
Dat betekent niet dat het direct van een leien dakje ging. “We hadden heel veel lol, maar ook knallende ruzies,” geeft Jaap toe. “Ik kwam toch in hun bedrijf binnen, met best een sterke mening. Ik heb ook letterlijk gezegd: als je het met mij wilt doen, geef je me ook de sleutels.”
Nick beaamt dat. “Dat hoort erbij. Maar het blijft wennen. Je hebt het drie jaar met een klein clubje gedaan. En dan komt Jaap opeens met al z’n ervaring, en zegt dat we het totaal anders moeten doen. Er waren wel echt momenten dat ik dacht: hij is knettergek. Maar als je er op terugkijkt, zie je dat je kleine dingen soms veel groter maakt.”
Jaap: “Er werden zulke obvious dingen verkeerd gedaan. Maar ik wilde in die eerste fase niet als een betweter overkomen. Dat die jongens zonder financiële opleiding al zo’n bedrijf hebben opgezet, is een geweldige prestatie. Dat neem je ook in overweging. Je kunt wel alles veranderen, maar er is een reden dat het al zo succesvol is. Dat wil je beschermen. Maar dat er dingen anders moesten, heb ik niet onder stoelen of banken gestoken.”
Management is geen vies woord
Niet gek dat de rest van het bedrijf ook moest wennen. Jaap: “Het was een heel klein team, met veel vrijheid, en dat moet je toch deels doorbreken. Meer sturing geven. Anders kom je niet verder.” Het werd nu echt tijd om meer senioriteit in het bedrijf te brengen. “Toen was het over met de pret,” grapt Jaap.
De switch leverde ook wat frictie op. “Niet iedereen kon mee in deze nieuwe aanpak. Er zijn collega’s geweest die veel moeite hadden met de veranderingen. En daar bewust tegenin gingen,” herinnert Jaap zich. “We hebben geprobeerd mensen zo goed mogelijk mee te nemen in de plannen. Maar als iemand écht niet mee wilde gaan in die ambities, was het beter dat ze een andere weg insloegen.”
“ZE DENKEN PER DEFINITIE DAT ALLES KAN, EN ZIJN BEREID ER KEIHARD VOOR TE WERKEN.”
Het blijft een generatiedingetje
Het waren trouwens niet alleen de jonge werknemers die moesten wennen. “Veel senior-collega’s die binnenkwamen, vielen van de ene verbazing in de andere. Op een positieve manier,” vertelt Jaap. “Over hoe jongeren werken en denken. Maar ook hun zelfredzaamheid en ambitie. Ik hoor alleen maar dat ze het leuk vinden om met ze te werken.’
Het is iets wat Jaap zelf ook dagelijks ziet. “Wat die jongeren kenmerkt, is hun energie. Gekoppeld aan een enorme flexibiliteit. Als het ene niet lukt, schakelen ze snel door naar iets anders. Ze denken per definitie dat alles kan, en zijn bereid er keihard voor te gaan.”
De nieuwste generaties verbazen zich vooral om de digitale skills van hun senior collega’s. Hoewel: ‘skills’ is misschien een groot woord. “Neem bijvoorbeeld onze CFO,” begint Nick. “Die man is 61 en onwijs slim. Hij heeft ruim 30 jaar ervaring in de banksector. Maar als ik hem in Excel zie werken. Dan komt-ie er niet uit en gaat-ie vloeken. Terwijl als ik hem help, is het binnen twee seconden geregeld.”
Toch is er vooral veel respect. “Vooral voor de kennis en houding,” vertelt Jaap. “Je hoort veel dat jongeren opkijken naar de manier waarop senior collega’s met het werk, de discipline en de routine omgaan. Voor die jonkies is dat soms nog lastig. Die zijn nog zo op hun eigen ontwikkeling gericht. Denken niet direct aan het teambelang, maar kijken eerst naar oplossingen voor hunzelf. Daar zit wel echt een groot verschil in. Het is de keerzijde van die ambitie.”
Daarom wordt er veel tijd besteed aan het schipperen tussen de twee. Meer bewustwording creëren. “We doen er veel aan om het teamgevoel te versterken. Ook buiten werk,” legt Nick uit. “Denk aan met z’n allen op wintersport en elk kwartaal een teamuitje. Alles voor een goede harmonie.”
De juiste balans
Maar, hoe zit het dan met al die vooroordelen over jongeren? “Ik zie het echt niet,” zegt Jaap stellig. “Jongeren zijn totaal niet lui. We hebben hier best wat schoolverlaters. Als ik zie wat die kunnen en hoe snel ze werken. Zeker als je het vergelijkt met toen ik zelf van school kwam. Een wereld van verschil.”
Daarom pleiten Nick en Jaap ook voor een juiste balans op elke werkvloer. “Durf die jongeren aan te nemen,” roept Jaap. “Of – als je een jong bedrijf hebt – neem eens een keer die vijftiger aan. Ik denk dat die combinatie de key tot ons succes is. Om juist daarin de vermenging in te vinden en te verbinden.”
Nick: “Als je de juiste balans weet te creëren binnen je bedrijf, kunnen de twee alleen maar superveel van elkaar leren. Wij zien het elke dag.”
SOCIAL IMPACT IN De PRAKTIJK